ارزیابی، مدل سازی و تخمین مقاومت نهایی لوله های جداری چاه های نفتی با استفاده از روش اجزاء محدود، مطالعه موردی: یکی از چاه های میدان نفتی مارون

تعیین مقاومت نهایی لوله های جداری به دلیل نقش حیاتی آن ها در فازهای حفاری و تولید از اهمیت بالایی برخوردار است. پارامترهایی که در ایجاد شرایط بحرانی و متلاشی شدن لوله های جداری نقش دارند به دو دسته محیطی و ذاتی تقسیم می شوند. از جمله این پارامترها می توان به نسبت قطر به ضخامت، لنگی، نوع سازند، دمای محیط اطراف چاه، فشار منفذی و ... اشاره نمود. به منظور تعیین مقاومت نهایی لوله های جداری از روابط تجربی و روش های عددی می توان استفاده نمود. در این میان، روش های تجربی به دلیل فرضیات بسیار زیاد و عدم درنظر گیری برخی شرایط موثر در آسیب لوله های جداری، تخمین مناسبی از مقاومت نهایی لوله های جداری ارایه نمی کنند. به همین دلیل روش های عددی روشی موثر در تعیین مقاومت نهایی لوله های جداری به حساب می آیند. در مطالعه حاضر به منظور مدل سازی مقاومت نهایی و پیش بینی گسیختگی لوله جداری، ابتدا به بررسی پارامترهای موثر بر مقاومت نهایی لوله های جداری پرداخته، سپس خصوصیات مکانیکی سازند توسط نگارهای چاه تعیین گردید و در نهایت به منظور مدل سازی عددی از نرم افزار abaqus استفاده شد و تحلیل حساسیت نسبت به برخی پارامترهای موثر بر مقاومت لوله های جداری صورت گرفت. نتایج این مدل سازی سه بعدی نشان داد که ناهمسانگردی تنش و نسبت قطر به ضخامت موثرترین پارامترهای درگیر در گسیختگی لوله جداری می باشند.